Iman Far

Category: اشعار

  • زن

    —

    by

    Iman Far
    in

    وقتی سخن از زن است دریچه های ادراک را گشایشی باید به درازنای تاریخ بشر

  • برابری

    برابری

    —

    by

    Iman Far
    in

    چگونه ممکن است  که مرغ ها پرندگان بر فراز رود ها به ارمغان بیاورند چگونه ممکن است که  سنگ ها  به اختیار خود  به سد راه های نیمه باز انتخاب گسیل شوند تو خود دلیل مشکلی  بدین سبب به حبس خود قفس نساز  به اختیار خود رها شو از قفس رها کن از قفس

  • بازی های قرن جدید

    —

    by

    Iman Far
    in

    در جهانی که برای قفس انداختن روباهی اشک میریزد تمساح مرگ فوج فوج کبوتر ها حتما بازیست بازی است کودک من نقاشیست رنگ است مثل رنگ قرمز که زیادی شده است میدهند دست منو تو مفتی تا بپاشیم به هم سرمان گرم شود بمب ها را بزنید خانه ها منتظر تخریب اند کودکان منتظر کشته…

  • لونا

    —

    by

    Iman Far
    in

    من در این خلوت خویش من در این غربت دور با خود اندیشیدم چیست در گوهر تو، که مرا بی پروا کرده است عاشق تو کودکی دیدم من پی بازیگوشی لحظه ها را به غنیمت شمرد کودکی دیدم من که درون اش ویدا همه اسرار وجود اش پیدا متحیر گشتم، که در این پیدایی نیست…

  • خیال

    —

    by

    Iman Far
    in

    با سر موهای خیس ات در آب میکشم طرحی قشنگ لحظه های شادی انقلاب خویشتن گوشه نرمی برای زیستن بر لب جویی نهالی کاشتن با سر مستی کلامی داشتن عشق معنا داشتن سازندگی در خیال خسته ام سودای پروازی بلندم آرزوست

  • پایان بی آغاز

    —

    by

    Iman Far
    in

    این قصه بسر آمد و دیدار نشد این قائله سر آمد و گفتار نشد از خاطر من رفت خیال مست ات این فصل تمام و دل من باز نشد از دست برفت حسرت دستی و دلم در حسرت آن رفته گرفتار نشد رخصت نیامد و عرضم ناتمام ماند خاطر کنار رفت و دلم مبتلا نشد چون هیچ نشد قصیده ها مختصرند شعری که نداشت ابتدا، ابراز نشد

  • پدر

    —

    by

    Iman Far
    in

    که بود که دست مرا گرفت و راهم برد به کوچه های دراز و تنگ تارم برد که بود که مستانه رهسپارم کرد ز خوشه های محبت نثار جانم کرد دمی به مروت نگاه پاکم کرد به امتداد حضورش انتخابم کرد به باغ و برگ کلامش آشنایم کرد ز شاخه های وجودش استوارم کرد

  • نان

    —

    by

    Iman Far
    in

    در بهار زندگی احساس چاقی میکنم  ‏با همه گرسنگی فکر سیری میکنم ‏پس که بد دیدم ز پیتزاهای ظاهر خوب خود ‏بعد از این بر تکه نانی سخت گیری می کنم

  • پروین

    —

    by

    Iman Far
    in

    آنکه خال سیه اش پایین است ‏دختر شهرک غرب پروین است ‏گرچه کس هیچ به پایش نرسید ‏هر چه خواهی لب اش شیرین است ‏دوستان به که ز لب یاد کنید ‏لب بی بوس لبی غمگین است

  • Protected: جرم

    —

    by

    Iman Far
    in

    There is no excerpt because this is a protected post.